- δίαιτα
- Ονομασία των συνελεύσεων ορισμένων γερμανικών λαών (Φράγκων, Λογγοβάρδων κλπ.) και αργότερα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, οι οποίες λάμβαναν τις σοβαρότερες αποφάσεις για τη ζωή του κράτους (πόλεμος, ειρήνη, νόμοι, εκλογή βασιλιάδων κλπ.). Προέρχεται από τη νεολατινική λέξη dieta, που κατάγεται από τη λατινική dies (ημέρα). Αρχικά τις συνελεύσεις αυτές συγκροτούσαν οι ένοπλοι ελεύθεροι άντρες, αργότερα όμως η συμμετοχή περιορίστηκε, λόγω και της αύξησης της έκτασης των κρατών, στους μεγάλους και μικρούς φεουδάρχες και στον ανώτερο κλήρο. Ο τόπος της συγκέντρωσής τους μετατοπιζόταν, ανάλογα με τη διαμονή του βασιλιά και τις ανάγκες της οργάνωσης στην αυτοκρατορική εποχή. Οι σοβαρότερες δ. της καρολιγγιανής εποχής ήταν του Ακυισγράνου (Άαχεν 802), όπου καθορίστηκαν τα καθήκοντα του αυτοκράτορα, και της Ρατισβόνης (805), όπου αποφασίστηκε η διανομή της αυτοκρατορίας. Στην αυτοκρατορική περίοδο σημαντικές ήταν οι δ. του Βορμς (1122, τερματισμός του περί περιβολής αγώνα), της Ρονκάλια (1158, διακήρυξη των δικαιωμάτων της αυτοκρατορίας απέναντι στις κοινότητες), της Νυρεμβέργης (1356, διακήρυξη της χρυσής βούλας με την οποία καθορίζονταν οι κανόνες και ο αριθμός εκείνων που θα έπαιρναν μέρος στην εκλογή του αυτοκράτορα), του Βορμς (1521, καταδίκη του Λούθηρου), της Νυρεμβέργης (1523-24, πρόσκληση στον πάπα να συγκαλέσει ελεύθερη σύνοδο σε γερμανικό έδαφος), του Σπάγιερ (1526, κατάργηση της αγαμίας του κλήρου, επιβολή από τον Κάρολο Ε’ των προηγούμενων νεωτερισμών και διαμαρτυρία των λουθηρανών), του Άουγκσμπουργκ (1530, αποτυχημένη προσπάθεια συμφιλίωσης καθολικών και λουθηρανών· 1548, προσωρινή συμφωνία Γερμανών καθολικών και Διαμαρτυρομένων), της Ρατισβόνης (1541, ατυχής προσπάθεια συμβιβασμού μεταξύ Ρώμης και Μεταρρύθμισης· 1546, άρνηση των Διαμαρτυρομένων να αναγνωρίσουν το κύρος της συνόδου του Τρέντο). Από το 1663 η δ. είχε μόνιμα την έδρα της στη Ρατισβόνη, αλλά από τον επόμενο αιώνα έχανε όλο και περισσότερο τη σημασία της, ώσπου με την ειρήνη του Πρεσβούργου (1805) και το τέλος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας καταργήθηκε. Η ονομασία δ. όμως δόθηκε στις βουλές των χωρών που αντιπροσωπεύονταν στο συμβούλιο της Αυστριακής αυτοκρατορίας.
Ο αυτοκράτορας Κάρολος Δ’ μαζί με τους επτά μεγάλους εκλέκτορες, τρεις κληρικούς και τέσσερις λαϊκούς, στη δίαιτα για την εκλογή του, σε μικρογραφία του 1370 (Βασιλική Βιβλιοθήκη, Βρυξέλλες).
* * *η (AM δίαιτα, Μ και διαίτη)1. διατροφή, διαβίωση, τρόπος ζωής2. το σύστημα διατροφής και διαβίωσης που επιβάλλεται από τη θεραπευτική σε πάσχοντες, κν. κούραμσν.- νεοελλ.συνέλευση αντιπροσώπων, εθνοσυνέλευση, βουλή, κοινοβούλιοαρχ.1. ο τρόπος τού ζην2. γεύμα, δείπνο3. οίκημα, κατοικία4. (για ψάρια) φωλιά5. διαιτησίατο έργο και το αξίωμα τού διαιτητή6. φρ. «ὀφλεῑν τὴν δίαιταν» — το να έχει κάποιος καταδικαστική την απόφαση τού διαιτητή εναντίον του.[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. δίαιτα θεωρείται μεταρρηματικό παράγωγο από διαιτώμαι.ΠΑΡ. διαίτημα, διαιτητής, διαιτητικόςαρχ.διαίτημα, διαίτησιςαρχ.-μσν.διαιτητήριαμσν.διαιτάριος.ΣΥΝΘ. αρχ. αβροδίαιτα, ομοδίαιτανεοελλ.γαλακτοδίαιτα, φρουτοδίαιτα, χορτοδίαιτα].
Dictionary of Greek. 2013.